elcokarinindonesie.reismee.nl

Dolfijnen spotten

De wekker ging om 5 uur. Onze villa heeft grote ramen en geen gordijnen. We hebben geen buren, alleen bos. Dus waarom gordijnen? Dan zou je dat prachtige uitzicht niet zien als je wakker wordt. Nu was het nog donker. Alleen wat kleine lichtjes, beneden in de verte bij het plaatsje Lovina, wat lichtjes op de berg die links omhoog loopt en twinkelende sterren aan de hemel. Een mooie heldere nacht. Perfect weer voor onze vroege trip: dolfijnen spotten!

Om half zes werden we bij de villa opgepikt door een driver die Mario geregeld heeft. Mario heeft de hele trip geregeld trouwens. "We don't want you to overpay". Deze dolfijnentocht is minstens de helft goedkoper dan de opdringerige verkoper op het strand, donderdag.

We rijden in de schemering de berg af en zijn snel op het strand. We lopen over het grijze zand naar de waterlijn. Daar komt net een mannetje van de boot aan, die nog snel een trappetje haalt zodat we wat makkelijker uit en in de hoge boot kunnen komen, als we gaan snorkelen. Dat was maar goed ook, want zelfs met trappetje was dat al lastig genoeg. Het was een grappig bootje: 1 persoon breed (en ook niks meer),zes plaatsen achter elkaar. Aan beide kanten van de boot een extra drijfpaal, die met een dwarsconstructie aan de boot vast zaten. Een soort primitieve catamaran. En een ouwe stinkmotor, om met veel herrie vooruit te komen. Wat zou het mooi zijn als ze hier elektrische fluisterbootjes voor zouden inzetten. Maar zover zijn ze nog niet hier.

Het was niet het enige bootje van dit model, na vertrek verschenen er steeds meer identieke bootjes aan de horizon. Allemaal in andere kleuren en met andere namen. Vaak kwam de vorige kleur nog onder de bladderende verf vandaan. Ze vaarden allemaal met flink tempo naar eenzelfde punt op de horizon. Het water was rimpelloos, tot de bootjes kwamen. Geen branding hier. Bij ons was op het laatste moment nog een Duitse jongen ingestapt, die alleen reisde. Hij kwam ook voor de dolphins.

Na ongeveer 20 minuten varen, kwam de groep bootjes steeds dichter bij elkaar en versnelden we. De eerste dolfijnen waren gespot en de bootjes gingen er als een zwerm achteraan. Al snel zagen we dolfijnen links en rechts naast onze boot hun sierlijke sprong maken. Razendsnel. Soms bleven ze even weg en doken ze een eindje verderop weer op. Dan draaide de bootjes als een school vissen die kant op. De dolfijnen waren steeds sneller en slimmer dan de bootjes, maar wat zagen we er veel! En wat was het mooi om ze zo in de natuur te zien! Die spel ging zo'n 40 minuten door, tot er geen dolfijnen meer kwamen.

Was het zielig voor de dolfijnen? Ik weet het niet. Eerlijk gezegd hadden we verwacht dat we op een bepaalde plek heel stil zouden gaan wachten tot ze kwamen. Met heel veel bootjes tegelijk, dat wel. Zo'n strategische 'jacht' met veel motorgeluid hadden we niet verwacht. Ik weet dat de dolfijnen het leuk vinden om kunstjes te leren. Zien ze dit ook als een spel met de mensen? Ik weet het niet. Het voelt niet natuurlijk, maar het was wel geweldig om ze zo dichtbij te zien.

Na de dolfijnen vaarden we terug naar een rustige plek, boven koraal. Daar kregen we eerst Bali coffee (dat is een soort gefilterde koffie met onderin een laagje drap) met Bali cake. Dat was lekker want we hadden best trek inmiddels. Daarna mochten Karin en ik hier snorkelen! Dat was voor mij de eerste keer. We klommen via het trapje de boot uit, met onze nieuwe supersonische snorkelmaskers op, waarmee je zowel door je mond en neus kan ademen en een heel breed zichtveld hebt. Het was heel mooi! Veel (dood?) koraal en veel mooie en verschillende vissen en helderblauwe zeesterren. Het water was ongelofelijk helder. We snorkelden zo'n half uur rond in de buurt van de boot. Toen de bootman een handvol brood in het water gooide, kwamen daar nog meer grote en kleine vissen in alle kleuren op af.

Na afloop bracht de driver ons weer terug naar de villa. Daar maakte de staff meteen een ontbijtje voor ons. Rond half negen zaten we aan het ontbijt en hadden al een heel avontuur achter de rug! Mooie ervaring.

Over de rest van de dag kan ik kort zijn. Het was heel mooi weer, blauwe lucht en zo'n 35 graden. We zijn dus dichtbij ons zwembad gebleven, zodat we steeds even konden afkoelen en daarna weer snel de schaduw in. We hadden het zwembad voor onszelf. De buren uit de andere villa, een ouder Russisch echtpaar, was op pad. In de zon was het echt veel te heet. In de loop van de middag werd het een uitdaging om een schaduwplekje te vinden, dus toen zijn we maar in het water gaan liggen tot de zon rond zes uur onder ging. Vanuit het zwembad de zonsondergang achter de bergen bekeken. Mario kwam nog even den babbeltje maken, de staff zette wat kaarsjes rond het zwembad en toen was het alweer avond.

We zitten nu, bijna 8 uur, fris gedouched op ons eten te wachten. Ik krijg chicken nasi goreng en Karin chicken rendang. Met een Bintang biertje. Het is inmiddels helemaal donker, nog steeds warm en zwoel en vanuit de tuin klinkt een constant orkest van krekels. Het was weer een mooie dag!

Tot morgen,

Elco, ook namens Karin

Reacties

Reacties

Mini

Ik zat net Terschelling TV te kijken en dan over Bali te lezen. Op Terschelling was het wel heel ander weer dan bij jullie. Ik kan me voorstellen dat jullie genoten hebben. Het is hier frisjes buiten. Ik zou nog wat in de tuin doen, maar heb geen zin. Ik ga nu naar de laatste foto's kijken. Hartstikke bedankt maar weer.

Els

Het was weer een feestje, jullie verslag te lezen! Dank jullie wel???

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!