Over vandaag kunnen we kort zijn: we reisden van A naar B. Van de Banana Villa's bij Lovina op de berg naar Taruna Homestay in Pemuteran. We zijn verder naar het westen getrokken en zitten nu aan de Noordkust in West Bali. De temperaturen zijn de hele dag tropisch (zo'n 35 graden) en de lucht is strak blauw. Alleen vanavond stak er even een windje op. Warm dus!

Bij ons afscheid bij Banana Villa's maakten we de nodige foto's en werden daarna uitgezwaaid door Mario en staff. Heel vriendelijk. Dezelfde chauffeur die ons gisteren naar Lovina bracht, reed ons nu naar Pemuteran. Aangezien ze hier niet snel harder rijden dan 40 tot 50 km per uur, deden we er totaal zo'n 2 uur over. Sneller rijden is geen optie met de smalle wegen, overal scooters en ander langzaam rijdend verkeer. Ook moesten we onderweg een kwartiertje wachten voor een uitvaart ceremonie (een lange stoet mensen op de weg), maar ook daaraan zijn we al gewend. En we hebben geen haast. Gelukkig airco in de auto (al stond ie eerst niet zo koud), dus goed uit te houden en veel te zien onderweg.

We maakten zo'n half uur na vertrek al een stop bij de enige boeddhistisch tempel op Bali, de Brahma Vihara Arama. We hoefden hier geen kaartje te kopen en mochten zo naar binnen. Mooie tempel met veel vrolijke en felle kleuren. Ook de borodudur, een tempel die op Java staat, is hier in het klein nagebouwd. Mooi hoe boeddhisme en hindoeïsme hier hand in hand samen gaan. Verder heel veel Boeddha's in alle soorten en maten. Het was hier ook al erg warm, dus we hopten van schaduw naar schaduw. Wel blij dat we deze tempel op onze route hebben meegenomen. Was echt de moeite waard.

Daarna bracht de chauffeur ons verder naar Pemuteran. We stopten op ons verzoek nog even bij een ander resort, omdat daar een geocache verstopt ligt. En die zijn hier niet zoveel. Het was even zoeken, maar met wat hints vonden we een mandje in het restaurant van het verblijf. De medewerkers waren helemaal enthousiast en we kregen een vriendelijke hand van ze. Ze wilden natuurlijk het liefst dat we wat bleven drinken (slim bedacht), maar we wilden graag naar ons eigen verblijf. Dus de chauffeur bracht ons het laatste stukje, naar Taruna Homestay. Ook hier werden we meteen bij onze naam genoemd 'Miss Karin?' En vriendelijk onthaald. Onze zware rugzakken werden al naar onze kamer gebracht, terwijl wij ons welkomstdrankje dronken bij de receptie.

Het is een mooie kamer in, wederom, een fraai aangelegd park. De airco doet het goed en draait op volle toeren. We hebben een mooie buitendouche achter onze kamer, het water komt als een warme straal uit de kruik van een dame van steen.

Helaas had Karin bij aankomst last van haar buik. Ze heeft zich de hele middag rustig gehouden in de koele kamer met een wc in de buurt. Ze zegt dat ze dit elke grote reis wel een keer heeft, door het 'vreemde eten' en de hoge temperaturen. Gaat vast weer snel over. Ik heb buiten in de warmte gelezen en een podcast geluisterd en tussendoor Karin van water voorzien. Want veel drinken is belangrijk! Zeg maar tegen Ben dat ik goed voor haar zorg ;-).

Tot morgen!

Elco, ook namens Karin