Toen we vanochtend opstonden, waren we ons er heel bewust van: morgen gaan we hier weg...  We vertrekken dan weer richting Ubud, wat in het binnenland ligt. Dit is dus onze laatste kans op een dagje strand. De lucht was weer blauw en de zon brandde stevig, dus we gingen vroeg op pad. We hadden weer fietsen gehuurd en reden rond half tien weg bij ons verblijf. Allebei een rugzak vol badspullen: snorkelmasker, boek, handdoek, zonnebrand, drinkwater, t-shirt voor in het water tegen het verbranden, koptelefoontje, telefoon, camera. Let's go!

Het is niet ver fietsen, maar met de warmte wel heel fijn om om met de fiets te doen. We fietsten zo'n tien minuten, naar dezelfde plek waar we eergisteren waren en waar je kan snorkelen van het strand. Prachtige (relatief) schone plek met weinig afval, rustig strand en mooie ligstoelen bij een resort, hadden we vorige keer gezien. Het was geen probleem als we daar wilden liggen vandaag. We bestelden er wat drankjes en een geweldige lunch met uitzicht over zee. En we lagen daar heerlijk, in de schaduw, zeebriesje en af en toe met tien stappen "plons" het water in. We hebben weer heel mooi gesnorkeld hier. In de middag ging het wat harder waaien en kwamen er meer golven, toen zijn we er maar mee gestopt. Het was een prima laatste stranddag en hadden al heimwee voordat we weg waren.

Voordat we 's middags terug fietsten, gingen we nog even kijken bij het Turtle Project, wat daar al 20 jaar is. Een soort zeehondenopvang, maar dan met schildpadden. Na een kleine donatie mochten we naar binnen en kregen we een korte rondleiding. Ze vinden schildpad-eieren op het strand, begraven die in de opvang opnieuw onder zand. Als de schildpadjes uitkomen, gaan ze in een bak met water en worden ze groot gebracht. Als ze groot en sterk genoeg zijn om te overleven in zee, worden ze weer vrijgelaten. Je kan als bezoeker tegen een kleine betaling dan een schildpad vrijlaten. Mooi project en leuk om te zien.

Na de turtles fietsten we terug naar ons verblijf. We stopten onderweg nog even bij een klein winkeltje langs de hoofdweg. Witte tegels en tl-licht en planken vol spullen van vreemde merken. We hadden tandpasta en douchespul nodig. We vonden één bekend merk tandpasta en geen goede doucheschuim, dat werd dan maar een stuk zeep. We betaalden en habbekrats en fietsten verder naar ons verblijf.

Aan het eind van de middag kregen we bezoek van Felicity, de vrouw uit Canada die we gisteren tijdens de snorkeltour ontmoet hebben en die graag meer wilde weten over Denkschets. Ze is zelf artiest en wil kijken of het iets voor haar is om dat werk te doen. Ze was ook al een paar keer langs gefladderd toen we vandaag op het strand lagen, om alvast hallo te zeggen en haar recente belevenissen van het afgelopen uur op een enthousiaste manier te delen. Alles is voor haar "fantastic"! Grappig mens. We zouden eerst samen lunchen bij het strand, maar daar kwam het niet echt van. Daarom kwam ze aan het eind van de middag, bezweet door de warmte, aangerend bij ons verblijf Taruna. Wij lagen nog even te chillen bij het zwembad. Toen ze zag wat een "fantastic" zwembad wij hebben met een "fabulous view on the mountains", wilde ze graag eerst even afkoelen. Ze nam een snelle douche naast het zwembad en dook het water in. Grappig, zouden wij zelf niet zo snel doen als we ergens als gast langskomen, maar dat zegt waarschijnlijk meer over onze Nederlandse regel-geest dan over haar. Niemand maakte er een probleem van.

Toen Felicity afgekoeld was, hebben we uitgebreid in het restaurant met uitzicht op de tuin zitten praten. Een erg leuk gesprek over het leven, werk, over de dingen die ik met Denkschets doe en wat zij zou kunnen doen in die richting. We droegen wat ideeën aan van dingen waar ze morgen mee kan beginnen. Ik denk dat we wel zo'n twee uur hebben zitten praten. Toen ze rond half 8 weg ging, vroeg ze aan het personeel of zij een idee hadden hoe ze weer terug kon komen bij haar eigen hotel, een eind verderop. Een van de medewerkers bood aan om haar met zijn scooter daarheen te brengen. Super aardig! We hebben er in elk geval weer een leuk adresje in Vancouver bij. :-). We houden contact.

Direct daarna hadden Karin en ik een erg lekker afscheidsdiner in het restaurant van Taruna. Wederom genoten. Morgen op pad naar Ubud, dan laten we deze fijne plaats achter ons. :-(

Tot morgen!

Elco, ook namens Karin